Jerzy Pławczyk

Pławczyk był zawodnikiem AZS Warszawa oraz Nord de la France. Ukończył studia w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie w 1932 roku. Jego umiejętności zaowocowały udziałem w igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, gdzie zajął 7-8. miejsce w skoku wzwyż, osiągając wynik 1,90 metra. Później wystartował również na olimpiadzie w Berlinie w 1936 roku.

Do jego największych sukcesów należy zdobycie brązowego medalu mistrzostw Europy w dziesięcioboju w 1934 roku, gdzie uzyskał łączną punktację 7552,345. W 1938 roku osiągnął szóste miejsce na ME w tej samej konkurencji z wynikiem 5946 pkt. Pławczyk ustanowił także rekord Europy w skoku wzwyż, pokonując wysokość 1,96 metra w 1932 roku.

W polskich ramach sportowych, Jerzy Pławczyk był 3-krotnym rekordzistą kraju w skoku wzwyż (1,96 w 1932), a także 6-krotnym mistrzem Polski w skoku wzwyż, dziesięcioboju oraz w sztafecie 4 × 100 m w latach 1932-1936. Jego osiągnięcia obejmowały też 6 tytułów halowego mistrza kraju w skoku wzwyż, skoku o tyczce i w dal w latach 1933-1936. W swoim dorobku sportowym miał także rekordy życiowe, takie jak: w skoku wzwyż – 1,96 (1932), skoku o tyczce – 3,73 (1934), w dal – 7,19 (1935), rzut dyskiem – 43,25 (1934), rzut oszczepem – 55,70 (1936), pięciobój – 3084 pkt. (1935) oraz dziesięciobój – 6871 pkt. (1936).

W 1932 roku Pławczyk zajął 6. miejsce w plebiscycie Przeglądu Sportowego na 10 najlepszych sportowców Polski, co potwierdza jego znaczenie w polskim sporcie tego okresu. W 1938 roku podjął decyzję o emigracji do Francji, gdzie jego losy przybrały złożony obrót. W 1940 roku, walcząc jako żołnierz armii francuskiej, został internowany w Norymberdze, a później w Królewcu. Po wojnie, w 1943 roku, powrócił do Francji, gdzie nadal aktywnie uprawiał sport, szczególnie skok wzwyż.

Od 1943 do 1948 roku pełnił funkcję instruktora sportowego w miejscach takich jak Vichy, Paryż oraz Roame. Po zakończeniu kariery sportowej, pracował jako handlowiec i nauczyciel, a w końcu ponownie osiedlił się w Polsce. Niestety, późniejsze losy Jerzego Pławczyka pozostały nieznane.