Bogdan Stanisław Snarski, urodzony 12 lipca 1914 roku w Dąbrowie Górniczej, był wybitnym lekarzem, który znacząco wpłynął na rozwój medycyny w Polsce. W ciągu swojego życia, które zakończyło się 25 października 1976 roku w Inowrocławiu, Snarski stał się znanym propagatorem balneologii oraz zwolennikiem zachowawczego leczenia geriatrycznego.
Warto podkreślić, że był założycielem pierwszego w Polsce sanatorium geriatrycznego, co stanowiło istotny krok w kierunku poprawy jakości życia osób starszych, oferując im specjalistyczną opiekę oraz terapie dostosowane do ich potrzeb zdrowotnych.
Życiorys
Urodzony w Sosnowcu, Bogdan Snarski rozpoczął swoją edukację od ukończenia gimnazjum, a następnie w latach 1931–1937 kształcił się w dziedzinie medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Adama Mickiewicza. W tym okresie przeszedł również przeszkolenie wojskowe w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego z siedzibą w Warszawie, co otworzyło mu drzwi do pracy w Państwowym Zakładzie Higieny w stolicy, gdzie miał zaszczyt współpracować z prof. dr Ludwikiem Hirszfeldem.
W czasie II wojny światowej, Snarski brał udział w kampanii wrześniowej, skupiając się na obronie Warszawy. Po zakończeniu działań wojennych, służył jako lekarz wiejski w regionie łukowskim, jednocześnie będąc aktywnym żołnierzem Armii Krajowej w Okręgu Lublin.
Po wojnie jego kariera nabrała tempa, gdyż odpowiadał za organizację systemu ochrony zdrowia na Dolnym Śląsku. Jako naczelnik wydziału zdrowia w Trzebnicy, Legnicy oraz Wrocławiu, a później również jako naczelny lekarz Uzdrowisk Dolnośląskich, wpłynął na wiele aspektów medycyny regionalnej. Po zakończeniu działalności tej instytucji, wieńczył swoją karierę jako ordynator uzdrowiska Szczawno-Zdrój, a następnie pełnił obowiązki lekarza oraz dyrektora uzdrowiska Świeradów-Zdrój. Od 1953 roku do 1971 roku sprawował funkcję naczelnego lekarza oraz ordynatora oddziału reumatologii w PP „Uzdrowisku-Inowrocław”, a także być dyrektorem naczelnym uzdrowiska w latach 1955 oraz 1956–1958.
W 1954 roku zorganizował pierwszy zjazd polskich balneologów po II wojnie światowej, co stanowiło dla niego wielkie osiągnięcie. Jako prekursora leczenia geriatrycznego, zainicjował w 1958 roku otwarcie pierwszego w Polsce sanatorium geriatrycznego, które cieszyło się dużym zainteresowaniem i funkcjonowało aż do 1988 roku. Był również zaangażowany w powstanie Hepatologicznego Ośrodka Naukowo-Badawczego w 1965 roku, co dowodzi jego aktywności naukowej i pasji do badań.
Wyróżniony Złotym Krzyżem Zasługi 12 listopada 1946 roku, pozostawił po sobie znaczący ślad w polskim lecznictwie.
Był mężem Ireny Ewy Snarskiej (1922–2012). Po śmierci spoczął w Inowrocławiu, na cmentarzu Parafii Zwiastowania NMP, w lewej części przy ul. Libelta (sektor 6-11-16).
Upamiętnienie
W 2014 roku, w Sali Wystaw Czasowych Kujawskiego Centrum Kultury w Inowrocławiu, zorganizowano specjalną wystawę zdjęć, aby uczcić pamięć dr. Bogdana Snarskiego z okazji setnej rocznicy jego urodzin.
Natomiast 20 marca 2017 roku jedna z nowych ulic na inowrocławskim Rąbinie została nazwana jego imieniem, co stanowi ważne upamiętnienie dla lokalnej społeczności.
Przypisy
- Cmentarze parafialne w Inowrocławiu - wyszukiwarka osób pochowanych [online], inowroclawpar.grobonet.com [dostęp 28.08.2023 r.]
- Uchwała nr XXVIII/301/2017 Rady Miejskiej Inowrocławia z dnia 20.03.2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy (Bogdana Snarskiego)
- a b Otwarto wystawę poświęconą dr. med. Bogdanowi Snarskiemu.
- Wg Iwony Adamczak Rehabilitacja w geriatrii miało to miejsce w 1956 r.
- M.P. z 1947 r. nr 81, poz. 538 „za działalność powojenną przy utrwaleniu demokratycznych form państwowości polskiej”.
- Nowi patroni inowrocławskich ulic.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Kazimierz Imieliński | Radosław Sierpiński | Witold Starkiewicz | Kazimierz ZagrodzkiOceń: Bogdan Snarski