Leon Lipski

Przestępcy i zbrodniarze

Leon Wincenty Lipski, znany również pod pseudonimami Łukasz oraz Łukasiński, był osobą o niezwykle ciekawym życiorysie. Urodził się 16 marca 1902 roku w Dąbrowie Górniczej, co jest istotnym szczegółem dla zrozumienia jego późniejszej działalności. W trudnych czasach II wojny światowej przyjął nazwisko okupacyjne Stanisław Łebkowski.

Leon Lipski od młodości był zaangażowany w działalność komunistyczną, co doprowadziło go do członkostwa w Komunistycznej Partii Polski (KPP). Jego życie tragicznie zakończyło się 21 czerwca 1943 roku w Warszawie, gdzie przeszedł do historii jako postać zasłużona dla lewicowych ruchów politycznych w Polsce.

Życiorys

Leon Lipski przyszedł na świat w rodzinie składającej się z Teodora, który był górnikiem, oraz Franciszki (1864–1944). Jako członkowie tej rodziny, jego bracia Ludwik i Antoni również wpisali się w historię, sięgającą ich aktywności społecznej i politycznej.

Po ukończeniu szkoły powszechnej, Leon rozpoczął swoją karierę zawodową jako gość w magistracie w Dąbrowie Górniczej. Jego publiczne zaangażowanie zyskało na znaczeniu w roku 1918, kiedy to brał udział w rozbrajaniu Niemców, co stanowiło ważny moment w historii regionu.

W kolejnym roku, 1919, Lipski zasiadł w Radzie Delegatów Robotniczych. W latach 1920-1921 pełnił rolę sekretarza komitetu dzielnicowego Komunistycznej Partii Polski (KPP) w Dąbrowie. Jego kariera rozwinęła się, a od czerwca 1926 roku został sekretarzem okręgowym KPP w Poznaniu i na Pomorzu. W 1929 roku objął funkcję sekretarza Komitetu Okręgowego w Warszawie-Podmiejskiej, a w roku 1930 sekretarza komitetu warszawskiego KPP. Wziął również udział w V Zjeździe KPP, który odbył się w Peterhofie w sierpniu 1929 oraz w VI Zjeździe KPP w Mohylewie w 1932.

W 1936 roku Lipski był sekretarzem KO KPP w Łodzi oraz członkiem Komitetu Centralnego KPP, pełniąc także funkcję kierownika Sekretariatu Krajowego KPP. Był znanym przeciwnikiem stalinizacji partii, co sprawiło, że jego kariera była burzliwa, a w latach 1919–1938 był wielokrotnie więziony. W obliczu rozwiązania KPP przez Międzynarodówkę Komunistyczną w 1938 roku Lipski stawiał opór i sprzeciwiał się temu politycznemu posunięciu.

Od końca 1940 do czerwca 1941 roku był więziony przez NKWD w Mińsku, co wywarło silny wpływ na jego życie. W roku 1942, współpracując z Teofilem Głowackim, zaczynał wydawać pismo pod nazwą „Lewą Marsz”. Leon Lipski dążył do utworzenia własnej organizacji, którą zamierzał nazwać Komunistyczna Partia Polski, niezależnie od Polskich Socjalistów oraz Polskiej Partii Robotniczej.

Jednak 21 czerwca 1943 roku jego życie tragicznie zakończyło się, gdy został zastrzelony przez członków Gwardii Ludowej, co okazało się kluczowym momentem w historii lewicowego ruchu w Polsce.

Oceń: Leon Lipski

★★★★★
Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:14