August Kusiński, znany również pod pseudonimami Dunaj, Czarny, Witek oraz Śliwiński, urodził się 7 lipca 1903 roku w Dąbrowie Górniczej. Jego życie zakończyło się 27 stycznia 1962 roku.
Był wyrazistą postacią w polskiej historii, szczególnie w kontekście ruchu komunistycznego. Kusiński aktywnie angażował się w działalność polityczną jako funkcjonariusz Centralnego Wydziału Wojskowego Komunistycznej Partii Polski (KPP).
Dodatkowo, w trakcie swojej kariery wojskowej, Kusiński służył jako żołnierz w 2 Korpusie Polskich Sił Zbrojnych, co podkreśla jego zaangażowanie zarówno w życie cywilne, jak i militarne. Po wojnie pełnił również funkcję w Ochotniczej Rezerwie Milicji Obywatelskiej (ORMO), co stanowi kolejny element jego złożonej biografii.
Życiorys
August Kusiński był synem Józefa i Marii z Nowaków. Po ukończeniu szkoły podstawowej, rozpoczął pracę w kopalniach w 1917 roku. Już od 1923 roku stał się członkiem Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK/KZMP), a od 1924 roku przynależał do Komunistycznej Partii Polski (KPP). W tym samym roku odbył służbę w marynarce wojennej, gdzie aktywnie propagował idee komunistyczne.
W okresie 1927–1928 przebywał w Moskwie, uczestnicząc w kursach partijnych. Po powrocie do kraju kierował pracą agitacyjną w wojsku, szczególnie w Lublinie i Krakowie, jako przedstawiciel Centralnego Wydziału Wojskowego KPP. Od 1930 roku współpracował z Robotniczą Spółdzielnią Spożywców Zagłębia Dąbrowskiego, a także był członkiem Komitetu Okręgowego KPP Zagłębia Dąbrowskiego.
W trakcie swojej działalności Kusiński był kilkakrotnie aresztowany i odbywał kary więzienia za swoją działalność komunistyczną. W szczególności od kwietnia 1936 roku do czerwca 1937 roku przebywał w obozie w Berezie Kartuskiej. Po wybuchu II wojny światowej, w listopadzie 1939 roku udał się do Lwowa, aby nawiązać kontakt z Kominternem, lecz został aresztowany za nielegalne przekroczenie granicy i skazany na ciężkie roboty.
Po nawiązaniu układu Sikorski-Majski w 1941 roku, został przyjęty do Armii Polskiej na Wschodzie, służąc w 13 pułku piechoty 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. Jego droga wojskowa prowadziła przez Syrię, Irak, Palestynę oraz Egipt, gdzie brał udział w kampanii we Włoszech, osiągając stopień plutonowego.
W 1946 roku powrócił do Polski, dołączając do Polskiej Partii Robotniczej (PPR) oraz później PZPR. W latach 1946–1949 pracował w Wojewódzkiej Komendzie ORMO w Katowicach, aktywnie uczestnicząc w działaniach przeciwko podziemiu na Górnym Śląsku i w Małopolsce. Od stycznia 1950 roku pełnił obowiązki starszego inspektora i naczelnika samodzielnego wydziału w Ministerstwie Żeglugi.
W ciągu swojej działalności August Kusiński został odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1955 roku oraz Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino. Jego młodszy brat, Józef (1909–1938), był także aktywnym działaczem KZMP i KPP, zginął w czasie wojny domowej w Hiszpanii pod Saragossą. August Kusiński spoczywa na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, w kwaterze BII28-14-27.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- M.P. z 1955 r. nr 64, poz. 776
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Waldemar Derej | Jerzy Gil | Kazimierz Ochocki | Tadeusz Wieniawa-Długoszowski | Mirosław Jan Wojciechowski | Zbigniew Meres | Marian Indelak | Jerzy Wartak | Marcin Bazylak | Stefan Misiaszek | Stanisław Kochański | Zygmunt Bugajski | Wiesław Jędrusik | Jerzy Zawalonka | Sławomir Chabiński | Henryk Birecki | Krzysztof Laga | Władysław Klamra | Antoni Konrad | Kazimierz DróżdżOceń: August Kusiński