UWAGA! Dołącz do nowej grupy Dąbrowa Górnicza - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Stanisław Kowalczewski

Wojsko i służby mundurowe

Stanisław Bolesław Kowalczewski, urodzony 22 lutego 1890 roku w Dąbrowie Górniczej, był osobą o niezwykłej biografii.

W swojej karierze wojskowej osiągnął tytuł kapitana kontraktowego w zakresie broni pancernych w strukturach Wojska Polskiego.

Oprócz osiągnięć militarnych, Kowalczewski był również zapalonym strzelcem sportowym, co zaowocowało jego udziałem w igrzyskach olimpijskich.

Reprezentował on Polskę na olimpiadzie w Paryżu w 1924 roku, co stanowiło ważny moment w jego życiu, łączący pasję do sportu z dumą narodową.

Jego życie zakończyło się tragicznie 18 października 1939 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii Polski.

Życiorys

W 1924 roku Stanisław Kowalczewski zdobył tytuł mistrza Lwowa oraz brązowy medal w mistrzostwach Polski w strzelectwie. Brał udział w igrzyskach olimpijskich, które miały miejsce w Paryżu w tym samym roku. W zawodach tych zdobył 25. miejsce indywidualnie w konkurencji strzelania z pistoletu szybkostrzelnego (18 strzałów do sylwetek na 25 m), zajął 58. miejsce indywidualnie w strzelaniu z karabinu dowolnego (20 strzałów, 600 m, pozycja dowolna), a także 15. miejsce drużynowo w konkurencji strzelania z karabinu dowolnego (400 m, 600 m, 800 m w pozycji leżącej).

27 stycznia 1930 roku awansował na rotmistrza, uzyskując starszeństwo z dniem 1 stycznia 1930 oraz zajmując 3. lokatę w korpusie oficerów kawalerii. W 1932 roku pełnił służbę w 3 pułku pancernym. W 1934 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Czołgów i Samochodów Pancernych w Modlinie. Następnie, po okresie służby, przeszedł w stan spoczynku, lecz szybko został powołany do służby kontraktowej i przeniesiony do korpusu oficerów broni pancernych.

W marcu 1939 roku Kowalczewski pełnił służbę w 89 Obwodzie Przysposobienia Wojskowego w Rembertowie, gdzie pracował jako komendant powiatowy PW w Mińsku Mazowieckim przy 3 batalionie strzelców.

Życie Stanisława Kowalczewskiego zakończyło się 18 października 1939 roku. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze 118-3-5,6.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Kowalczewski, znany ze swoich zasług, otrzymał szereg odznaczeń, które dowodzą jego zaangażowania w służbę kraju.

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 28 grudnia 1933 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, nadany 30 stycznia 1939 roku,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, przydzielony 10 listopada 1928 roku,
  • Odznaka „Znak Pancerny”,

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: WANDA KOWALCZEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 15.05.2020 r.]
  2. M.P. z 1939 r. nr 26, poz. 43 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  3. M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124).
  4. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7.06.1934 r., s. 162.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 19.03.1934 r., s. 108.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 4.07.1932 r., s. 334.
  7. Rybka i Stepan 2006, s. 683, 952.
  8. Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 153, 733.
  9. N.. Pierwsze narodowe zawody strzeleckie. „Stadjon”. Nr 22, s. 9, 29.05.1924 r.
  10. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Oceń: Stanisław Kowalczewski

★★★★★
Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:6