Witold Hałat


Witold Hałat był osobistością o wyjątkowej drodze życiowej, której historia sięga roku 1927, kiedy to przyszedł na świat w Dąbrowie Górniczej.

Przez całe życie służył w Wojsku Polskim, osiągając stopień podpułkownika. Jego kariera wojskowa i osiągnięcia nie tylko odzwierciedlają jego zaangażowanie, ale także poświęcenie dla kraju.

Witold Hałat zmarł 29 kwietnia 2016 roku w Stargardzie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci tych, którzy mieli przyjemność go znać.

Życiorys

Witold Hałat przyszedł na świat 5 grudnia 1927 roku w Dąbrowie Górniczej, w rodzinie Józefa. Swoją wojskową karierę rozpoczął w 1951 roku, gdy wstąpił do Wojska Polskiego jako podchorąży Technicznej Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Giżycku, którą ukończył 1 października 1952. Po ukończeniu szkoły, Witold Hałat został skierowany na stanowisko technika w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych nr 4 (JW 2185) z siedzibą w Stargardzie Szczecińskim, która była ulokowana w kompleksie „czerwone koszary”.

W latach 1952-1961, pełnił różne funkcje, w tym dowódcy plutonu oraz wykładowcy. W 1961 roku został skierowany do Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Poznaniu jako słuchacz, gdzie zakończył swoją edukację 21 grudnia 1963 roku. Po uzyskaniu stopnia oficerskiego, objął stanowisko dowódcy kompanii szkolnej w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185).

Od 1967 do 1971 roku, zajmował pozycję zastępcy dowódcy w tej samej szkole. Następnie, w latach 1971-1974, pracował jako zastępca komendanta ds. szkolenia w Ośrodku Szkolenia Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185), po czym objął funkcję komendanta ośrodka. W 1974 roku został szefem Garnizonowego Ośrodka Mobilizacyjnego, który znajdował się w kompleksie „białe koszary” 9 pułku zmechanizowanego 12 Dywizji Zmechanizowanej w Stargardzie Szczecińskim.

W swojej karierze pełnił również rolę szefa Terenowego Aparatu Mobilizacyjnego. Po 36 latach służby wojskowej, 2 listopada 1987 roku, odszedł na emeryturę w stopniu podpułkownika. Po zakończeniu służby, wstąpił do Związku Żołnierzy Wojska Polskiego koła Nr 19 w Stargardzie Szczecińskim. Podpułkownik Witold Hałat zmarł 29 kwietnia 2016 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu przy ulicy Kościuszki w Stargardzie. Zmarł w wieku 88 lat, pozostawiając żonę Klarę oraz syna Jerzego.

Awanse

Wykaz awansów Witolda Hałata przedstawia się następująco:

  • podporucznik – 1952,
  • porucznik – 1955,
  • kapitan – 1959,
  • major – 1967,
  • podpułkownik – 1972.

Ordery i odznaczenia

Wśród licznych odznaczeń i medali, które otrzymał Witold Hałat, można wymienić:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (leg. Nr 389/80/14 z 18.03.1980),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (leg. Nr 293/70/439 z 04.05.1970),
  • Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Odznaka Gryfa Pomorskiego,
  • Odznaka pamiątkowa 9 Zaodrzańskiego Pułku Zmechanizowanego.

Przypisy

  1. a b Ostatnie pożegnanie podpułkownika Hałata ze Stargardu-NaszeMiasto.pl [online], stargard.naszemiasto.pl [dostęp 09.03.2020 r.]
  2. Nadany na podstawie uchwały Rady Państwa z dnia 18.03.1980 r.
  3. Nadany na podstawie uchwały Rady Państwa z dnia 04.05.1970 r.

Oceń: Witold Hałat

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:7