Witold Hałat był osobistością o wyjątkowej drodze życiowej, której historia sięga roku 1927, kiedy to przyszedł na świat w Dąbrowie Górniczej.
Przez całe życie służył w Wojsku Polskim, osiągając stopień podpułkownika. Jego kariera wojskowa i osiągnięcia nie tylko odzwierciedlają jego zaangażowanie, ale także poświęcenie dla kraju.
Witold Hałat zmarł 29 kwietnia 2016 roku w Stargardzie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci tych, którzy mieli przyjemność go znać.
Życiorys
Witold Hałat przyszedł na świat 5 grudnia 1927 roku w Dąbrowie Górniczej, w rodzinie Józefa. Swoją wojskową karierę rozpoczął w 1951 roku, gdy wstąpił do Wojska Polskiego jako podchorąży Technicznej Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Giżycku, którą ukończył 1 października 1952. Po ukończeniu szkoły, Witold Hałat został skierowany na stanowisko technika w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych nr 4 (JW 2185) z siedzibą w Stargardzie Szczecińskim, która była ulokowana w kompleksie „czerwone koszary”.
W latach 1952-1961, pełnił różne funkcje, w tym dowódcy plutonu oraz wykładowcy. W 1961 roku został skierowany do Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych w Poznaniu jako słuchacz, gdzie zakończył swoją edukację 21 grudnia 1963 roku. Po uzyskaniu stopnia oficerskiego, objął stanowisko dowódcy kompanii szkolnej w Szkole Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185).
Od 1967 do 1971 roku, zajmował pozycję zastępcy dowódcy w tej samej szkole. Następnie, w latach 1971-1974, pracował jako zastępca komendanta ds. szkolenia w Ośrodku Szkolenia Młodszych Specjalistów Wojsk Pancernych (JW 2185), po czym objął funkcję komendanta ośrodka. W 1974 roku został szefem Garnizonowego Ośrodka Mobilizacyjnego, który znajdował się w kompleksie „białe koszary” 9 pułku zmechanizowanego 12 Dywizji Zmechanizowanej w Stargardzie Szczecińskim.
W swojej karierze pełnił również rolę szefa Terenowego Aparatu Mobilizacyjnego. Po 36 latach służby wojskowej, 2 listopada 1987 roku, odszedł na emeryturę w stopniu podpułkownika. Po zakończeniu służby, wstąpił do Związku Żołnierzy Wojska Polskiego koła Nr 19 w Stargardzie Szczecińskim. Podpułkownik Witold Hałat zmarł 29 kwietnia 2016 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu przy ulicy Kościuszki w Stargardzie. Zmarł w wieku 88 lat, pozostawiając żonę Klarę oraz syna Jerzego.
Awanse
Wykaz awansów Witolda Hałata przedstawia się następująco:
- podporucznik – 1952,
- porucznik – 1955,
- kapitan – 1959,
- major – 1967,
- podpułkownik – 1972.
Ordery i odznaczenia
Wśród licznych odznaczeń i medali, które otrzymał Witold Hałat, można wymienić:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (leg. Nr 389/80/14 z 18.03.1980),
- Srebrny Krzyż Zasługi (leg. Nr 293/70/439 z 04.05.1970),
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Odznaka Gryfa Pomorskiego,
- Odznaka pamiątkowa 9 Zaodrzańskiego Pułku Zmechanizowanego.
Przypisy
- a b Ostatnie pożegnanie podpułkownika Hałata ze Stargardu-NaszeMiasto.pl [online], stargard.naszemiasto.pl [dostęp 09.03.2020 r.]
- Nadany na podstawie uchwały Rady Państwa z dnia 18.03.1980 r.
- Nadany na podstawie uchwały Rady Państwa z dnia 04.05.1970 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Ignacy Kowalczewski | Witold Waligórski | Jan Stratilato | Antoni Majcherczyk | Józef Englicht | Włodzimierz Usarek | Zdzisław Badocha | Stanisław Kowalczewski | Aleksander Liszaj | Dariusz Majchrzak (oficer) | Czesław GęborskiOceń: Witold Hałat