Janusz Gajos

---

Życiorys

Janusz Gajos, znakomity aktor polski, swoją przygodę ze sztuką rozpoczął w bardzo młodym wieku. W wieku jedenastu lat przeprowadził się z rodziną do Będzina, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej, a później zdał maturę w III Liceum Ogólnokształcącym w 1957 roku. Jego talent aktorski kształtował się w Teatrze Dzieci Zagłębia, pod czujnym okiem Jana Dormana. Pomimo kilku prób dostania się do Szkół Teatralnych w Łodzi oraz Krakowie, jego wysiłki okazały się bezowocne. W latach 1960–1961 spędził czas na odbywaniu służby wojskowej.

Gajos jest absolwentem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Studiował w tym prestiżowym miejscu od 1961 do 1965 roku, a dyplom ukończenia studiów otrzymał w 1971 roku. Jego debiut w filmie miał miejsce w dziele Marii Kaniewskiej pt. „Panienka z okienka” (1964), gdzie zagrał rolę Pietrka.

W swojej karierze brał udział w licznych przedstawieniach, występując m.in. w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. Od 1970 roku można go było podziwiać w warszawskich teatrach, takich jak Komedia, Polski, Kwadrat oraz Dramatyczny. Po 1985 roku pojawiał się również w Teatrze Powszechnym. W Teatrze Narodowym był aktywny w latach 2003–2022, a jego talenty zaprezentowane zostały również w spektaklach Teatru Telewizji.

Jako uznany artysta, w 2003 roku objął stanowisko wykładowcy w PWSFTviT w Łodzi, a w 2006 roku został członkiem rady programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. Gajos brał również udział w kultowych programach telewizyjnych, takich jak Kabaret Olgi Lipińskiej oraz Kabaret Dudek, gdzie występował w skeczach w ramach programu „W telewizyjnej kawiarni”.

Oprócz aktorstwa, Janusz Gajos ma też pasję do fotografii, co znalazło swój wyraz w pierwszej wystawie jego zdjęć zorganizowanej w Katowicach w 2002 roku. W 2008 roku został uhonorowany tytułem profesora sztuk teatralnych, co podkreśla jego ogromny wkład w rozwój tej dziedziny. Z kolei w dniu 7 października 2016 roku, otrzymał tytuł doktora honoris causa Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

W 2010 roku, Janusz Gajos zaangażował się politycznie, stając członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi, a następnie również przed wyborami w 2015 roku, co świadczy o jego aktywności społecznej i obywatelskiej.

Życie prywatne

Janusz Gajos to postać, która przyciąga uwagę nie tylko na ekranie, ale również w życiu osobistym. Jest czterokrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Zoja, następnie związał się z aktorką Ewą Miodyńską. Kolejnym etapem w jego życiu miłosnym była relacja z realizatorką telewizyjną Barbarą Nabiałczyk. Z tą ostatnią ma jedyną córkę, Agatę, która przyszła na świat w 1980 roku. Obecnie Janusz Gajos dzieli życie z Elżbietą Brożek.

Aktor mieszka w Warszawie, a dokładniej w dzielnicy Zacisze, gdzie prowadzi spokojne życie z dala od blasku fleszy. Jego prywatność pozostaje dla niego niezwykle ważna, co sprawia, że rzadko dzieli się szczegółami swojego życia osobistego z mediami.

Nagrody i odznaczenia

Janusz Gajos, jeden z najbardziej uznawanych aktorów w Polsce, otrzymał wiele prestiżowych nagród i odznaczeń, które podkreślają jego nieprzeciętne osiągnięcia artystyczne oraz wkład w kulturę polską.

• Złoty Krzyż Zasługi – 1974, przyznany w związku z jubileuszem Polski Ludowej,
• Orzeł 2001 Polskiej Akademii Filmowej za drugoplanową rolę męską w filmie To ja, złodziej,
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 2002,
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2007,
• Orzeł 2007 Polskiej Akademii Filmowej za rolę Brata Zdrówko w filmie Jasminum (2007),
• Wiktor 2007 w kategorii Najpopularniejszy aktor telewizyjny,
• Orzeł 2010 Polskiej Akademii Filmowej za drugoplanową rolę męską w filmie Mniejsze zło,
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski – 2011,
• Diamentowe Lwy, nagroda publiczności biorącej udział w plebiscycie na najlepszego polskiego aktora czterdziestolecia – 2015,
• Orzeł 2016 Polskiej Akademii Filmowej za osiągnięcie życia,
• Orzeł 2016 Polskiej Akademii Filmowej za główną rolę męską w filmie Body/Ciało,
• Orzeł 2019 Polskiej Akademii Filmowej za drugoplanową rolę męską w filmie Kler.

Te liczne wyróżnienia nie tylko świadczą o jego talencie, ale także o ogromnym szacunku, jakim cieszy się w środowisku filmowym i wśród widzów.

Filmografia

Janusz Gajos, znany polski aktor, ma na koncie wiele znakomitych ról filmowych, które na stałe wpisały się w historię polskiej kinematografii. Poniżej prezentujemy szczegółową filmografię artysty, w której znajdą się zarówno kreacje w znanych produkcjach filmowych, jak i znaczące występy w telewizji.

• 1964: Panienka z okienka – Pietrek,
• 1964: Obok prawdy – Zyga,
• 1965: Kapitan Sowa na tropie – listonosz (odc. 3),
• 1966: Bariera – tramwajarz niosący bohaterkę na drzwiach z literą „E”,
• 1966: Bicz boży – funkcjonariusz MO Kleń,
• 1966–1970: Czterej pancerni i pies – Janek Kos,
• 1966: Powrót na ziemię – żołnierz eskortujący rannego mówcę,
• 1966: Szyfry – zakonnik w klasztorze Cystersów,
• 1967: Cyrograf dojrzałości – aktor Janek,
• 1967: Stajnia na Salvatorze – Michał Słowiński,
• 1967: Zwariowana noc – partyzant słowacki Stanko,
• 1970: Mały – Julek „Mały”,
• 1970: Wakacje z duchami – asystent profesora „Antoniusz”,
• 1971: Kocie ślady – por. MO Wojciech Góralczyk,
• 1972: Dary magów – Julek,
• 1974: Karino – Janczar,
• 1974: Zaczarowane podwórko – milicjant,
• 1975–1977: Czterdziestolatek – Antek Sławek (odc. 9 i 19),
• 1975: Beniamiszek – handlarz,
• 1976: Bezkresne łąki – inspektor,
• 1976: Karino – Janczar,
• 1976: Mgła – oficer informacji,
• 1977: Milioner – Józef Mikuła,
• 1977: Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości – brat Witolda,
• 1978: Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz? – kierownik delikatesów,
• 1979: Dyrygent – dygnitarz z Warszawy,
• 1979: Kung-fu – redaktor naczelny Maciek,
• 1979: Pełnia – Janek,
• 1980: Kontrakt – Bolesław Bartoszuk, ojciec Lilki,
• 1980–1981: Fortele Jonatana Koota – Eryk Kowalik (głos),
• 1981: Człowiek z żelaza – zastępca szefa Radiokomitetu,
• 1981: Z dalekiego kraju – dyrektor huty,
• 1981: Wahadełko – Michał Szmańda,
• 1981: Limuzyna Daimler-Benz – Kuschmerek,
• 1981: Wojna światów – następne stulecie – robotnik z wodociągów,
• 1982: Gwiezdny pył – sąsiad Jabłonka,
• 1982: Nieciekawa historia – Aleksander Gnekker,
• 1982: Przesłuchanie – major UB „Kąpielowy”,
• 1983: Alternatywy 4 – Jan Winnicki, działacz partyjny,
• 1983: Stan wewnętrzny – Jakub Jasiński, komandor jachtklubu Stoczni Gdańskiej,
• 1983: Wedle wyroków twoich… – kierowca,
• 1984: Idol – Józef Winiecki, redaktor naczelny,
• 1984: Przemytnicy – Józef Trofida,
• 1984: Rok spokojnego słońca – szef szabrowników,
• 1986: Big bang – Janek,
• 1988: Dekalog IV – Michał,
• 1988: Mistrz i Małgorzata – Nieznajomy (odc. 3),
• 1988: Piłkarski poker – sędzia piłkarski Jan Laguna,
• 1990: Ucieczka z kina „Wolność” – cenzor Rabkiewicz,
• 1991: Panny i wdowy – adwokat Andrzej Obłuka (odc. 3),
• 1992: Kiedy rozum śpi – Cinqueda,
• 1992: Psy – b. mjr SB „Siwy” Gross,
• 1992: Szwadron – rotmistrz Jan Dobrowolski,
• 1993: 40-latek. 20 lat później – Antek Sławek (odc. 8, 9 i 12),
• 1993: Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza – radny Niezgoda,
• 1993: Trzy kolory: Biały – Mikołaj,
• 1994: Śmierć jak kromka chleba – przewodniczący samorządu pracowniczego Miodek,
• 1994: Zespół adwokacki – były kochanek Elżbiety Siudy (odc. 11),
• 1995: Akwarium – pułkownik Nikołaj Krawcow,
• 1995: Akwarium, czyli samotność szpiega – pułkownik Nikołaj Krawcow,
• 1995: Łagodna – mąż, właściciel lombardu,
• 1996: Ekstradycja 2 – Jan Tuwara (odc. 9),
• 1996: Poznań 56 – profesor w wagonie,
• 1997: Czas zdrady – Niccolo Machiavelli,
• 1997: Szczęśliwego Nowego Jorku – „Profesor”,
• 1998: Ekstradycja 3 – Jan Tuwara,
• 1999: Egzekutor – Kowalik „Zadzior”,
• 1999: Fuks – śledczy,
• 1999: Ostatnia misja – komisarz Piotr Sobczak,
• 2000: Żółty szalik – bohater,
• 2000: To ja, złodziej – Roman Wyskocz,
• 2000: Weiser – antykwariusz,
• 2001: Przedwiośnie – Seweryn Baryka,
• 2001: Tam i z powrotem – Andrzej Hoffman,
• 2002: Chopin. Pragnienie miłości – wielki książę Konstanty Pawłowicz,
• 2002: Przedwiośnie – Seweryn Baryka (odc. 1–2),
• 2002: Zemsta – Cześnik Maciej Raptusiewicz,
• 2005: Pitbull (serial TV) – Zbigniew „Benek” Chyb (odc. 1–5),
• 2005: Pitbull – Zbigniew „Benek” Chyb,
• 2005: Solidarność, Solidarność… – prezes (cz. 10),
• 2005: Zakochany Anioł – kloszard warszawski Lupin,
• 2006: Jasminum – brat Zdrówko,
• 2007: Ekipa – były premier Henryk Nowasz,
• 2009: Mniejsze zło – Mieczysław Nowak,
• 2011: Wygrany – Frank Goretzky,
• 2011–2012: Bez tajemnic – Gustaw Staroń,
• 2013: Układ zamknięty – prokurator Andrzej Kostrzewa,
• 2015: Body/Ciało – prokurator,
• 2016: Zaćma – ksiądz Cieciorka,
• 2016: Konwój – dyrektor Nowacki,
• 2017: Najlepszy – Marek Kotański,
• 2018: Kamerdyner – Bazyli Miotke,
• 2018: Kler – arcybiskup Mordowicz,
• 2019: Solid Gold – wysoki oficer CBŚ Nowicki,
• 2020: Bez skrupułów (serial TV) – Stefan Nowicki (odc. 1–5),
• 2023: Fuks 2 – oficer Mazur,
• 2024: Rojst Millenium – Stefan Jassijej.

Polski dubbing

• 1968: Zaufaj mi Anno – dziennikarz Nasko,
• 1968: Pamiętnik pani doktor – Pascal,
• 1968: Film z czarującą dziewczyną – Paul Manu,
• 1996: Córka d’Artagnana – D’Artagnan,
• 1998: Hopkins FBI – Hopkins,
• 2002: Planeta skarbów – John Silver.

Spektakle Teatru Telewizji

• 1969: Zamach (reż. Roman Sykała) – Popinot,
• 1969: Kochankowie z Nohant (reż. Abdellah Drissi) – Chopin,
• 1969: Młodość Jasia Kunefała (reż. Janusz Kłosiński) – Jaś Kunefał,
• 1969: Mgła (reż. Maria Kaniewska) – lekarz,
• 1971: Toccata (reż. Ireneusz Kanicki) – Adam,
• 1973: Pierwszy dzień wolności (reż. Jan Bratkowski) – Karol,
• 1977: Oscar (reż. Edward Dziewoński) – Oskar,
• 1978: Las (reż. Edward Dziewoński) – Sczastliwcew,
• 1980: Igraszki z diabłem (reż. Tadeusz Lis) – diabeł Omnimor,
• 1985: Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna (reż. Olga Lipińska) – Mate Bukara,
• 1985: Zapomniany diabeł (reż. Tadeusz Lis) – diabeł Trepifajksel, później Maciej,
• 1986: Mgiełka (reż. Juliusz Janicki) – Milton,
• 1987: Opowieści Hollywoodu (reż. Kazimierz Kutz) – Odon von Horvath,
• 1988: Ławeczka (reż. Maciej Wojtyszko) – On,
• 1988: Teatr czasów Nerona i Seneki (reż. Konstanty Ciciszwili) – Neron,
• 1988: Samobójca (rez. Kazimierz Kutz) – Siemion Siemionowicz Podsiekalnikow,
• 1990: Kolacja na cztery ręce (reż. Kazimierz Kutz) – Johann Sebastian Bach,
• 1994: O przemyślności kobiety niewiernej (reż. Maciej Dutkiewicz) – Giovanni Boccaccio,
• 1997: Odbita sława (reż. Janusz Zaorski) – Alfred,
• 1997: Mistrz (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska) – prefekt Herbert,
• 1997: Adrianne Lecouvreur (reż. Mariusz Treliński) – Michonet,
• 1998: Ksiądz Marek (reż. Krzysztof Nazar) – Kreczetnikow,
• 1999: Rozmowy przy wycinaniu lasu (reż. Stanisław Tym) – Bimber,
• 1999: Wielka Magia (reż. Maciej Englert) – Otto Marvugia,
• 1999: Brand (reż. Krzysztof Lang) – Brand,
• 1999: Płaszcz (reż. Andrzej Domalik) – Gromotrubow,
• 1999: Chińska kokaina, czyli sen o Paryżu (reż. Krzysztof Zaleski) – Ametystow,
• 1999: Bigda idzie! (reż. Andrzej Wajda) – Mateusz Bigda,
• 2000: Piękny Widok (reż. Janusz Kijowski) – Nick,
• 2000: Miłość na Madagaskarze (reż. Waldemar Krzystek) – Ritter,
• 2000: Simpatico (reż. Mariusz Grzegorzak) – Carter,
• 2001: Klub kawalerów (reż. Krystyna Janda) – prezes klubu Sobieniewski,
• 2001: Herbatka u Stalina (reż. Janusz Morgenstern) – Józef Stalin,
• 2001: Skiz (reż. Gustaw Holoubek) – Tolo,
• 2004: Hamlet (reż. Łukasz Barczyk) – Klaudiusz,
• 2006: Norymberga (reż. Waldemar Krzystek) – pułkownik,
• 2007: Narty Ojca Świętego (reż. Piotr Cieplak) – ksiądz Kubala,
• 2010: W roli Boga (reż. Tomasz Wiszniewski) – dr Jack Klee,
• 2011: Boulevard Voltaire (reż. Andrzej Bart) – pan R.,
• 2012: Daily Soup (reż Małgorzata Bogajewska) – ojciec,
• 2013: Udręka życia (reż. Jan Englert) – Jona,
• 2013: Saksofon (reż. Izabella Cywińska) – bohater,
• 2013: Trzy razy Fredro. Nikt mnie nie zna (reż. Jan Englert) – lichwiarz Łapka.

Wystawy fotograficzne

W przestrzeni artystycznej Janusz Gajos ma na swoim koncie liczne wystawy fotograficzne, które zapisały się w pamięci miłośników sztuki.

• 2002: Wystawa zorganizowana w Galerii Akwarela znajdującej się w Pałacu Młodzieży w Katowicach,
• 2004: Prezentacja jego prac w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej w Warszawie,
• 2008: Wydarzenie pt. „Trochę teatru” zrealizowane w Galerii Sztuki Krystyny Napiórkowskiej, które miało miejsce w Warszawie,
• 2008: Ekspozycja na X Festiwalu Nauki i Sztuki, która odbyła się w Siedlcach,
• 2008: Wystawa podczas X Polkowickich Dni Teatru.

---

Oceń: Janusz Gajos

---