Tadeusz Mazurkiewicz

---

Życiorys

W 1905 roku Tadeusz Mazurkiewicz aktywnie uczestniczył w strajku szkolnym, a już rok później, w 1906, ukończył warszawskie gimnazjum realne oraz Szkołę Muzyczną przy WTM. Jego edukacja muzyczna uzyskała kolejny krok w 1910, gdy zdobył dyplom Królewskiego Konserwatorium Muzycznego w Lipsku, gdzie specjalizował się w fortepianie oraz dyrygenturze, równocześnie studiując filozofię na uniwersytecie w Lipsku.

Już w 1908 roku, z ramienia lipskiej organizacji Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), uczestniczył w zjeździe Frakcji Rewolucyjnej w Zakopanem. Po powrocie do kraju objął kierownictwo w Towarzystwie Muzycznym w Piotrkowie oraz nauczał gry na fortepianie w szkole muzycznej przy Towarzystwie im. Chopina w Łodzi. W latach 1912–1915 pełnił funkcję dyrektora Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” w Łodzi, a w grudniu 1915 stanął na czele pierwszej Łódzkiej Orkiestry Filharmonicznej w historii miasta.

W sezonie 1916/1917 został kapelmistrzem warszawskiego Teatru Wielkiego, gdzie zadebiutował 21 grudnia 1916, dyrygując operą „Walkiria” Richarda Wagnera. Po odzyskaniu niepodległości, w 1919 roku, pracował jako sekretarz poselstwa w Konstantynopolu, a następnie jako szef Wydziału Konsularnego w Sofii. W latach 1923–1925 ponownie dyrygował orkiestrą Teatru Wielkiego w Warszawie.

Od 1925 do 1932 roku pełnił rolę prezesa Związku Muzyków, a w latach 1924-1926 był także prezesem Związku Artystów Scen Polskich. W tym czasie założył schronisko dla aktorów-weteranów w Skolimowie oraz dyrygował orkiestrą latem 1927 roku w Ciechocinku. Od 1928 roku pełnił funkcję sprawozdawcy muzycznego w „Epoki”. Jako poseł na Sejm II kadencji został wybrany z listy BBWR z okręgu wyborczego nr 20 (Kielce), gdzie zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych. W 1929 roku dołączył do Wielkiej Loży Narodowej Polski.

Od stycznia 1932 pełnił rolę dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego, a od lipca 1932 do grudnia 1934 współpracował z Zygmuntem Mossoczym. Od kwietnia 1933 do grudnia 1934 był kierownikiem muzycznym Polskiego Radia. W swojej karierze gościnnie dyrygował m.in. w Sofii (1921), Palermo, Trieście (1922), Gdańsku oraz Zakopanem (1931). W czasie II wojny światowej pozostał w Warszawie, gdzie prowadził prywatne nauczanie muzyki, a 15 marca 1944 dyrygował „Cyrulikiem sewilskim” podczas inauguracji Teatru Powszechnego w Krakowie.

W 1945 roku pracował jako inspektor orkiestr kolejowych w Ministerstwie Komunikacji, a w latach 1945-1949 pełnił rolę dyrygenta Sceny Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie. Od 1949 roku był związany z Państwową Operą i Filharmonią oraz orkiestrą Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego (do 1950 roku). W 1951 roku podjął pracę jako korepetytor solistów Opery warszawskiej, aż do przejścia na emeryturę w 1958 roku.

Był członkiem Socjalistycznej Partii Demokratycznej (SD) w PRL, a jego zasługi zostały docenione poprzez odznaczenie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Spoczywa na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B15-1-21).

Nagrody i odznaczenia

Tadeusz Mazurkiewicz był wybitną osobistością, która zdobyła wiele wyróżnień przez swoją działalność. Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez liczne nagrody oraz odznaczenia, które świadczą o jego wkładzie w różne dziedziny. Oto niektóre z jego znaczących nagród:

• Krzyż Niepodległości, przyznany w 1933,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany dwukrotnie w latach 1938 oraz 1956,
• Złoty Krzyż Zasługi, który przyznano w 1934,
• Krzyż Oficerski Orderu Korony Włoch,
• Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Św. Aleksandra,
• Order Danebroga.

---

Oceń: Tadeusz Mazurkiewicz

---